از اجلاس سران تا...

یک هفته بعد از اینکه از مشهد برگشتیم به خاطر اجلاس سران غیر متعهدها تهران تعطیل شده بود و ما تصمیم گرفتیم چون عمه فاطی اینا و عمو محمد اینا میرفتن شاهرود و تعطیلی خوبی بود بریم شاهرود که همگی دور هم باشیم و اگه بشه بریم سمت شمال.

از طرفی من خیلی موافق شمال نبودم چون تو این یک هفته که خونه خودمون بودیم روشا به غیر از شیر و دوغ و ماست به هیچی لب نزد و همونطور که تو پست سفر مشهد نوشته بودم خیلی بی اشتها شده بود.

طبق عادت چون آخر شب روشا جونم میخوابید و تو راه اذیت نمیکردو هوا خوب بود تصمیم گرفتیم ساعت 12 شب حرکت کنیم.دوشنبه شب حرکت کردیم و سه شنبه صبح رسیدیم.همه چیز به خوبی پیش می رفت و سه شنبه عصر عمه فاطی اینا اومدن و قرار بر این شدکه چهارشنبه  شب بریم باغ عمه فائزه اینا. پنج شنبه 9 شهریور که تولد شایان جونه یه تولد خودمونی بگیریم .جمعه ناهار هم بریم خونه فروغ جون (دختر خاله بابامهدی).

چهارشنبه با مشورت عمه فاطی  کادو برای شایان جون یه سری لوازم التحریر بن 10 خریدیم.شب هم مهمون عمه فائزه رفتیم باغ که خیلی خوش گذشت خیلی هم خندیدم و روشا خانم هم یه عالمه ذوق کرد و دست زد و نانای کردو خبر نداشتیم که فردا چی میخواد به سرمون بیاد.

این دو روز روشا بازم خیلی چیزی نمیخورد و انگار یه مقدار گلوش خس خس می کرد .تا اینکه پتج شنبه صبح که از خواب بیدار شدم احساس کردم یه مقدار بدنش داغه وقتی مامانی بقلش کردن گفتن این بچه انگار تب داره.شستم خبر دار شد که یه مشکلی داره که هر دو با هم این احساسو داریم.

بعد از خوردن صبحانه قرار بر این شد مردا و من و روشا بریم جنگل ولی من چون  فهمیدم روشا جونم خیلی اوضاع عمومیش خوب نیست قبول نکردم از طرفی هم نگرانیمون پنهان کردم و  خیلی به روی خودم نیوردم چون  نمیخواستم برنامه بابا مهدی  اینا رو به هم بزنم.

عصر بعد از اینکه بابا مهدی اینا برگشتن و من واسه تولد حاظر شدم و روشا رو حاظر کردم دیدم بچه چشماش بی رمق شده و نق میزنه.بدنشم داغ تر از صبحه و سرفه میکنه.به مهدی جونگفتم بدو ببریمش دکتر که گلوش چرک کرده چون هم سرفه میکنه هم دهنش بو میده حالا ساعت 8.5 شب جمعه بگرد بیاب دکتر متخصص اطفال.

عمو محمد به به دکتر که میشناخت زنگ زد و گفت زودی بیایین با اجازه تون وقتی ما رسیدیم آقای دکتر تشریف برده بودن.منم نگران عین مار به خودم میپیچیدم.دوباره برگشتیم خونه و یه ذره تو تولد بودیم و رفتیم درمانگاه و روشا رو یه دکتر عمومی معاینه کرد و گفت گلوش چرک کرده و تبش 39 درجه است تا تبش پایین نیاد نمیذارم برید همونجا بهش استامینوفن دادن و چند لحظه صبر کردیم تا تبش اومد پایین و بعدش دکتر گفت به خاطر گلوش باید آمپول پنی سیلین 6.3.3 بزنه.انقدر شوک بهم وارد شد چون دکتر عمومی بود انگار بهش اعتماد نداشتم پرستارا هم بدون تست میخواستن واسه دخملی آمپول بزنن.من  که شروع کردم به گریه و مخالفت ولی بعدش رضایت دادم و در کمال نا باوری روشا گلی اولین پن سیلین  عمرش رو تجربه کرد .(بعدا متوجه شدیم برای بچه بالای یک سال موردبی نداره و برای بچه های زیر 6 سال تست نمی کنن و اون بیچاره ها اشتباه نکردن).

دکتر برای روشا خانوم هر 4 ساعت یک بار استامینوفن تجویز کرده بود که خانومچه به محض خوردن بالامی اورد و چنان گریه ای سر میداد کهنفسش میرفت و کبود میشد و  همه از اتاقاشون می اومدن اتاق ما و کمک من می کردن و نفس روشا جون و برمیگردوندیم.این از استامینوفن خوردن که به این نتیجه رسیدیم باید شیاف بذاریم و تبش بعد ارز 3 روز پایین اومد.برای گلوش هم شربت سفیکسان گرفته بود که هر 12 ساعت با کلی ماجرا و قیامت و فوت میدادم بهش.

جمعه هم ناهار رفتیم خونه ی فروغ جون که خیلی هم به زحمت افتاده بود و واسه روحیه همه مون خیلی خوب بود.

شنبه حال جگرگوشم بهتر شد و تبش قطع شد .صبح رفتیم پیش اقای مهدوی (دوست بابا مهدی) که مثلا بابا مهدی بیلیارد بازی کنه که روشا خانم مجال نداد و اختیار میز دست ایشون افتاد .عصر هم رفتیم باشگاه اسب سواری دایی سعید (دایی بابا مهدی )شمال ما هم که کلا ماست مالی شدو به خاطر حال روشا برگشتنمون رو عقب انداختیم به جای جمعه شنبه شب برگشتیم خونه.

روز دوشبنه بعد از اینکه روشا حالش بهتر شد بردمش حموم و وقتی دراوردمش دیدم بدنش از گردن تا شکم لکه قرمز زده .انگار یه بشکه آب جوش ریختن سرم شروع کردم به گریه حالا اشک نریز کی بریز.بعد از اون همه ناله عصر بردیمش دکتر و دکتر گفت یه ویروس شایعه احتیاج به هیچ دارویی نداره گلوشم خوبه تمام داروهاشو قطع کنید .وقتی اومدیم خونه زودی رفتم سراغ کتاب "همه کودکان سالمند اگر..."با توجه به حالات روشا و توضیحات خانم دکتر عزیز فهمیدم یه بیماری ویروسه که تو بچه های زیر دو سال شایعه و مثل آبله مرغان که معمولا همه میگیرن و باید بگیرن این مریضی هم تقریبا همهمیگیرن و به سرخ جوش نوزادی معروفه .البته اسمشو خودم پیدا کردم.تو کتاب هم نوشته بود احتیاج به درمان خاصی نیست و بعد از یک هفته از بین میره  و طی دو مرحله بروز میکنه 3 روز تب بالای 38.5 و بعد از اون 3 روز لکه های قرمز.ولی مشکل روشا این بود که هم زمان با این ویروس گلوش هم چرک کرده بود و به خاطر گلوش باید دارو میخورد .

خدا رو شکر مشکل خانم گلما برطرف شدو الان مثل یه گل خندون تو خونمونه .با اون پاهای کوچیکش 30 قدم راه میره و به همه جای خونه سرک میکشه.

برای دیدن عکسای این سفر لطفا برید ادامه مطلب.

چهارشنبه 8 شهریور /دخملی روز  قبل از مریضی در محوطه ی اطراف باغ عمه فائزه

پنج شنبه 9 شهریور 91 تولد 7 سالگی شایان جون پسر عمه روشای عزیزم(تو عکسا معلومه روشا اصلا حال نداره و چشماش بی رمقه)

روشا و شایان

5 نوه خونواده(از سمت راست فرهام-روشا-شایان-فربد و آقا کیان)

اینم کیک تولد

صبح شنبه 11 شهریور / روشا گلی مشغول بازی بیلیارد(به تنهایی!!!!!!!!گاهی هم با باباجونش)

عصر شنبه 11 شهریور / عزیزترینم در باشگاه اسب سواری